|
|
ยามที่ลูกยังเล็ก
ได้พาลูกไปเที่ยวชมอุทธยานประวัติศาสตร์
กรุงศรีอยุธยา คำถามของเด็กน้อยที่ถามถึง
ผู้ที่นั่งเป็นสง่าบนคอช้าง คือใคร
เป็นเรื่องที่ใคร ๆ ก็ตอบได้
เพราะประวัติศาสตร์ได้จารึกและถ่ายทอดกันมา
รุ่นต่อรุ่น หากเมื่อคำถามถามถึงคนอีกจำนวนมาก
ที่อยู่เบื้องล่าง ว่าเขาคือใคร ทุกคนคงอึ้ง
เพราะประวัติศาสตร์ไม่เคยปรากฎว่าเขาเหล่านั้น
คือใคร มาจากไหน |
|
|
|
นั่นคือเรื่องที่ไกลตัวเรา
หากเรานึกถึงเรื่องที่ใกล้เราเข้ามาอีก
ลูกของเรา
เขาจะรู้เรื่องราวของนายกรัฐมนตรีคนที่แล้ว
มากกว่าประวัติของปู่ของเขาเสียอีก
คงไม่ใช่ว่า ปู่ของเขา มีคุณงามความดี
น้อยไปกว่านายกรัฐมนตรีคนที่แล้ว หากแต่ว่า
ประวัติศาสตร์ของปู่เขา ไม่ได้จารึกไว้
ประวัติศาสตร์ของปู่ ได้เลือนหายไปพร้อม ๆ
กับลมหายใจของปู่ |
|
|
|
ก่อนหน้านี้ การจะจารึกประวัติของคนที่เรารัก,
เคารพ, นับถือ เป็นไปได้ยากยิ่ง
กว่าจะเรียบเรียง ผ่านกระบวนการด้านสิ่งพิมพ์
และมีค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างสูง
เหนือสิ่งอื่นใด
ผู้ที่ได้รับบันทึกดังกล่าวมีจำนวนไม่มากนัก
การสืบค้น ทำแทบไม่ได้ นั่นหมายถึง
คุณงามความดี ของคนที่เรารัก เคารพ นับถือ
จะเลือนหายไปในที่สุด
จะมีก็เพียงคนในครอบครัวไม่กี่คนที่ยังจดจำได้ |
|
|
หากมาถึงวันนี้
ชีวประวัติของคนในครอบครัวเราจะไม่สูญหาย
ลูกหลานจะสืบค้นหาได้ง่าย
โดยเราจะร่วมกันบันทึก
และเผยแพร่ผ่านระบบเครือข่าย
ด้วยงบประมาณที่ไม่สูง
คลิกดูรายละเอียดเพิ่มเติม |
|
|
|